In voor het voetlicht, komen de nieuwe verhalen die net geschreven zijn en waar ik nog geen afscheid van kan nemen. Soms kan het ook zijn dat ik vanwege een bepaalde gebeurtenis verhalen over een bepaald onderwerp daar samen plaats zoals de inauguratie van een nieuwe president of columns over een specifiek onderwerp.
De pen ligt werkloos naast het kladpapier. Het is een vulpen waarbij je de vulling niet in de kop drukt, Verder is er niets bijzonders aan de pen. Dat ik hem koester, heeft met de herkomst te maken. Ik kreeg hem van een Turks echtpaar. Veertigers. Ooit was hij een succesvol advocaat. Ooit was zij een ervaren docent.
Lees meer
‘Zwemmen in een verboden meer, leren schieten’, zeiden buitenlandse vrienden over hun daad van verzet tegen boze machten groter dan henzelf, Ik vroeg me af wat wij eigenlijk deden in deze bizarre tijden, Plegen we ook verzet? En zo ja, hoe dan?
Lees meer
Dit gaat over mijn kleine verzet. Ik heb getwijfeld of ik het zo mag noemen. Het is immers niet groot, niet wereldschokkend, sterker nog, er ligt geen hond van wakker. En toch heb ik het gedaan. Eerlijk gezegd weet ik niet precies wat de trigger was. De aanloop ernaartoe verliep schokkerig.
Lees meer
“Als je zacht loopt, verbrand je meer dan wanneer je hard loopt.” Aangezien ik niet dacht dat hard hardlopen voor mij een optie was, leek me dat mooi meegenomen.
Lees meer
Er zat een vrouw in mijn huiskamer. Een vreemde vrouw. Aan haar voeten speelde een kind met mijn hond. Buiten op de stoep stond haar auto verweesd in de kou, een knalpijp leunde verticaal tegen de stoeprand.
Lees meer
Mijn eerste lesuur is havo-4C. Een klas met een tweeling wier enige vocabulaire uit het woord lullig! bestaat. Uitgesproken als een ferm statement, waarbij de tweede lettergreep nog minutenlang doorzingt. Aangezien alles in hun ogen best lullig is, zijn ze continu aan het woord.
Lees meer
Ze kijkt naar buiten. Naar het verblijf van paard Dora, naar de klusschuur van haar vader, het ingestorte schuurtje waar ooit een gastenverblijf moet komen en dan valt haar oog op het bakhuisje. Als ze daar nu eens haar home office van maakt? Kan zij rustig studeren.
Lees meer
“Je maakt je zorgen om niks”, had Antonia hem gezegd. “Je zult zien dat het snel went.” Maar zijn vrouw had dan ook geen weet van de vrouw op de vierde etage.
Lees meer
Bend – Is er een relatie tussen cowboys en tandpasta? Of meer specifiek, tussen cowboys uit Oregon en tandpasta? ik zou deze vraag nooit hebben opgeworpen als ik niet op een dag zonder tandpasta in Bend verzeild raakte.
Lees meer
Oregon – Een kustlijn vol baaien, een binnenland vol rotsformaties en een achterland vol romantische meertjes onder een sterrenhemel. Maar dat is nog niet alles. Het is ook nog altijd het land van de cowboys, de indianen, van de ontdekkingsreizigers, de foodies en de veganisten. Oregon is het pure Amerika, maar dan anders.
Lees meer
