Hardlopen als een pussy
“Als je zacht loopt, verbrand je meer dan wanneer je hard loopt.” Aangezien ik niet dacht dat hard hardlopen voor mij een optie was, leek me dat mooi meegenomen.
Lees meerIn columns tref je kleine verhalen over grootse ontmoetingen. In de supermarkt, op de fiets, onder een tafel in Jeruzalem of in een Spaanse winkel tussen de kratten meloenen.
“Als je zacht loopt, verbrand je meer dan wanneer je hard loopt.” Aangezien ik niet dacht dat hard hardlopen voor mij een optie was, leek me dat mooi meegenomen.
Lees meerEr zat een vrouw in mijn huiskamer. Een vreemde vrouw. Aan haar voeten speelde een kind met mijn hond. Buiten op de stoep stond haar auto verweesd in de kou, een knalpijp leunde verticaal tegen de stoeprand.
Lees meerOver rellen, mannen vol DNA-materiaal en waarom een avondklok voor mensen met hond ook echt niet makkelijk is.
Lees meerMet de achterkant van haar hand veegt ze snel langs haar ogen. Ik vermoed dat ze gehuild heeft. Ze zwijgt. Maar als je goed luistert, heeft ze wel degelijk een verhaal. Een schrijnend verhaal.
Lees meerIk moest denken aan de reportage die ik de dag ervoor in de auto had beluisterd. Over Nigeriaanse bendes die tegenwoordig datingssites als verdienmodel hanteren.
Lees meerZe hadden de motor niet aan. Bevroren plassen kraakten als ik mijn voeten er opzette. Ze keken uit op de ijzergieterij aan de overkant van het water. De herfst had de bomen van hun bladerjas ontdaan waardoor het donkere skelet van de gieterij erachter zichtbaar was.
Lees meerIk ben aan het ontspullen. Vooruit, een groots woord voor wat ik ga afstaan, maar volgens kenners zou dit me tomeloos geluk moeten brengen. Ik kijk naar mijn doosje en twijfel. Vooralsnog voelt het aan als verlies.
Lees meer“Ze is dood”, zei mijn vriendin en ze poetste een denkbeeldige vlek op haar bureau weg. “Dood?”, herhaalde ik en haakte mijn blik los van de flats tegenover ons.
Lees meerIk haal hem in. Met een ruime bocht want hij zwalkt van links naar rechts over het fietspad, staand op de trappers. Dan rijdt hij ineens naast me en zegt iets wat ik niet versta. “Het hengsel van uw tas dreigt tussen de spaken te komen”, herhaalt hij als ik mijn oortje ontkoppel.
Lees meerIk zat in de wachtkamer van de bedrijfsarts. Om de moed er in te houden had iemand de glazen vitrine naast mij gevuld met antieke scalpels, injectiespuiten en een blaasbalg, keurig voorzien van een etiket.
Lees meer