Ze hadden de motor niet aan. Bevroren plassen kraakten als ik mijn voeten er opzette. Ze keken uit op de ijzergieterij aan de overkant van het water. De herfst had de bomen van hun bladerjas ontdaan waardoor het donkere skelet van de gieterij erachter zichtbaar was.
Lees meer
“Als je zacht loopt, verbrand je meer dan wanneer je hard loopt.” Aangezien ik niet dacht dat hard hardlopen voor mij een optie was, leek me dat mooi meegenomen.
Lees meer
Over rellen, mannen vol DNA-materiaal en waarom een avondklok voor mensen met hond ook echt niet makkelijk is.
Lees meer
Er huizen mannen in mijn parkeergarage. Beige mannen. Ik tel er zes. Afwisselend kijken ze van mij naar het ijzeren hek, waarachter de nacht zich snel uit de voeten maakt. De mannen dragen beige jassen en beige broeken. Of is het ecru?
Lees meer
Doesburg – “Zie ik dat nou goed?” Ik hing zo ver als ik durfde – wat in mijn geval geen naam mag hebben – over de reling van de tiende verdieping. “Er drijft een huis op de IJssel!” Het grijze dak schitterde in het zonlicht. Achter de raampjes hingen gehaakte gordijntjes.
Lees meer
Doesburg – Het is vroeg in het jaar als twee vrouwen in de passantenhaven voorzichtig in een sloep stappen. In de Hanzestad die voor hen ligt, heerst nog de betamelijke rust van de nacht.
Lees meer
