Hardlopen als een pussy
“Als je zacht loopt, verbrand je meer dan wanneer je hard loopt.” Aangezien ik niet dacht dat hard hardlopen voor mij een optie was, leek me dat mooi meegenomen.
Lees meerSoms zit het me dwars, valt het me op of ontroert het me zo dat ik er over schrijf in een column. Meestal zijn het observaties gevangen van absurde momenten die even stilhangen in de tijd.
“Als je zacht loopt, verbrand je meer dan wanneer je hard loopt.” Aangezien ik niet dacht dat hard hardlopen voor mij een optie was, leek me dat mooi meegenomen.
Lees meerEr zat een vrouw in mijn huiskamer. Een vreemde vrouw. Aan haar voeten speelde een kind met mijn hond. Buiten op de stoep stond haar auto verweesd in de kou, een knalpijp leunde verticaal tegen de stoeprand.
Lees meerOver rellen, mannen vol DNA-materiaal en waarom een avondklok voor mensen met hond ook echt niet makkelijk is.
Lees meerMet de achterkant van haar hand veegt ze snel langs haar ogen. Ik vermoed dat ze gehuild heeft. Ze zwijgt. Maar als je goed luistert, heeft ze wel degelijk een verhaal. Een schrijnend verhaal.
Lees meerEr huizen mannen in mijn parkeergarage. Beige mannen. Ik tel er zes. Afwisselend kijken ze van mij naar het ijzeren hek, waarachter de nacht zich snel uit de voeten maakt. De mannen dragen beige jassen en beige broeken. Of is het ecru?
Lees meerIk moest denken aan de reportage die ik de dag ervoor in de auto had beluisterd. Over Nigeriaanse bendes die tegenwoordig datingssites als verdienmodel hanteren.
Lees meerBesançon – Op dit punt werd het tricky want de Française kon elk moment in woede ontsteken. Eén verkeerde beweging en ik zou tegen de grond worden gesmakt door een waanzinnige Française en een heiligenbeeld.
Lees meerZe betraden hun nieuwe woning met geweld. Niet moedwillig, maar gewoon omdat dingen nu eenmaal slecht tegen hen bestand waren. In de twee jaar dat wij naast elkaar woonden, sneuvelden bomen, veranda’s, ramen, deuren en tenslotte de hele gevel totdat het pand onbewoonbaar werd verklaard.
Lees meerZe hadden de motor niet aan. Bevroren plassen kraakten als ik mijn voeten er opzette. Ze keken uit op de ijzergieterij aan de overkant van het water. De herfst had de bomen van hun bladerjas ontdaan waardoor het donkere skelet van de gieterij erachter zichtbaar was.
Lees meerIk ben aan het ontspullen. Vooruit, een groots woord voor wat ik ga afstaan, maar volgens kenners zou dit me tomeloos geluk moeten brengen. Ik kijk naar mijn doosje en twijfel. Vooralsnog voelt het aan als verlies.
Lees meer