Logeren bij wijngaard La Vinyeta

Niet ver van de Frans-Spaanse grens ligt een wijnboerderij. Gerund door jonge idealisten uit Barcelona die geloven in aandacht voor het milieu én verhalen op een fles. En die zich niet laten tegen houden door de Tramontana en bijgeloof.

Catalonië – “En hier….” Josep stopt even bij een enorme olijfboom, “was de plek waarvan de ouderen uit het dorp mij onlangs opbiechtten dat ze er elkaar stiekem zoenden.” Hij kan er smakelijk om lachen.

Wijngaard La Vinyeta

We staan op de wijngaard La Vinyeta. Druivenstokken zo ver het oog reikt. Erachter liggen de uitlopers van de Pyreneeën. En daarachter, aan het oog onttrokken, rolt de zee tegen het land.

De oudjes die hun ontboezemingen deden, hebben Josep lang gewaarschuwd vooral geen wijngaard te beginnen op dit stuk van het dorp. Dat zou niet succesvol zijn, hier was nog niemand rijk geworden. En niet zonder reden, hielden ze hem voor. De grond zou niet goed zijn, de föhnwind, de Tramontana verkeerd.

Wijngaarden

Maar ze hadden het allemaal mis. De hippe jongen uit Barcelona wijst op de wijngaard La Vinyeata die zich uitstrekkt over het heuvelachtige land van de Empordà Catalonië. Zijn landgoed ligt ingeklemd tussen Figueres 14 kilometer verderop en de grens met Frankrijk nog geen 20 kilometer verderop. En hij heeft inmiddels heel wat prijzen binnengesleept met zijn wijn.

Josep, zoon van een slager was helemaal niet voorbestemd om wijnboer te worden. En dat gold ook voor zijn vrouw Marta, dochter van kunstenaars. Studerend aan de universiteit van Barcelona, dacht hij na over de toekomst.

De crisis

De crisis hakte er in, er was geen werk en wat zou hij met een studie kunnen bewerkstelligen? Hij dacht na over het dorp waar hij vandaan kwam en waar traditioneel wijn verbouwd werd. Wat als..?

En dus togen hij en zijn vrouw Marta in 2002 naar Mollet de Peralada waar ze begonnen met 80 jaar oude wijngaarden vol Samsó- en Garnacha-druiven. De voormalige eigenaar besloot het jonge koppel een handje te helpen die door de week oenologie studeerden en in het weekend wijnboer waren.

Mollet de Peralada

“Ideale combi”, lacht Josep nu. “In het weekend brachten we in de praktijk wat we door de week in de collegebanken leerden.” Na een aantal jaren experimenteren begonnen ze in 2006 met wijngaard La Vinyeta.

“We proberen twee dingen: wijn maken volgens de oude traditie zoals die hier in de Empordà plaatsvond en tegelijkertijd vernieuwen we die traditie. Daarnaast is een verhaal vertellen heel belangrijk en dat doen we met onze etiketten.”

Liefde voor de natuur

“We moesten veel leren, maar ons uitgangspunt was dat we alles met liefde voor de natuur zouden doen. Dat geldt voor het verbouwen van de druiven, maar ook voor alles om ons bedrijf.

Zo kwamen we er achter dat kippen de pitten van de druiven eten. Dus houden we kippen die de we voeden met druivenresten in ruil voor bemesting van de wijngaard. Van de olijven hier maken we olijfolie. Van deze olie maken we zeep.”

Prijzen voor de etiketten

“En toen wonnen we onze eerste prijzen voor zowel de wijn als de etiketten. Josep pakt een van de flessen waarop als in een strip het verhaal van de wijn wordt verteld. “Onze etiketten worden door mijn broer gemaakt die grafisch kunstenaar is. Draai de wijn rond en je hebt een verhaal.

Catalan wine

Inmiddels is het wijngaard la Vinyeta landgoed voorzien van een bijzondere hal met winkel waar geproefd kan worden en  waar kookworkshops worden gehouden. Er zijn een aantal huisjes voor wie al dan niet ter paard een paar dagen op het landgoed verblijft.

En de crisis? “Ach”, zegt Josep, “dit deel van het land verkeert al eeuwen in crisis. Het leert ons creatief met tegenslagen om te gaan. Kom ik laat je zien waar de oudjes vroeger zoenden.”

Tekst: Anneke de Bundel

Meer Catalonië? Lees ook

La Vinyeta praktisch

  • La Vinyeta biedt kookworkshops
  • Wijnproeverijen
  • Bed & Breakfast

Wij lazen voor onze reis naar Catalonië:

Share at:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Omdat je van verhalen houdt…

Omdat je wel wil lezen, maar niet steeds wil kijken of er al een nieuw verhaal is. Laat je e-mail achter en je krijgt een nieuw verhaal gewoon in je brievenbus.