Er zit een man vast in de kraan. De vrouw wijst naar boven. Ik kan haar niet verstaan. Het alarm loeit over ons heen: ‘Attentie, u dient het gebouw te verlaten via de daarvoor aangegeven nooduitgang. Maak geen gebruik van de lift.’ Maar dat is nou net het punt. De man zit vast in de lift.
Feitelijk weet ze niet of het een man is, geeft ze toe, terwijl ze met haar portofoon in de hand naar de lift staart. De lift voert hotelgasten naar een van de drie exclusieve kamers boven in het Kraan Hotel. Kamers van ruime €500 met frivole namen als: Mystique, Secret en Free spirit.
IJ-hallen NDSM-werf
Eigenlijk, zegt de parkeerwacht, terwijl ze een kop koffie in haar hand gedrukt krijgt, wil ze dit soort gezeur ook niet. Hier wordt ze niet voor ingehuurd. Maar ja, ze was als eerste ter plekke. Niet dat ze wat kan doen voor die arme ziel die 30 meter boven ons bungelt en akoestisch gemarteld wordt. “We kenne er niet bijkome. Allessss is befailigd”, zegt de vrouw en neemt nog een slok koffie.
Ik dwaal over het terrein. Door de lucht galmt nog altijd de aansporing het hotel te verlaten. Langs de hellingbaan slenter ik in de richting van Europa’s grootste vlooienmarkt: de IJhallen. Een boodschappenkarretje staat geparkeerd voor een kunstwerk. Overal Street Art.
Trammeland
Ik staar door de spijlen van het hek naar de maandmarkt bij de IJ-hallen. Entree €5 euro. Het ziet er goed uit, maar ik weiger entree te betalen om te mogen kopen.
Terug richting twee oude trams. Ruim de pensioengerechtigde leeftijd voorbij, hebben ze nu een nieuw leven. Hier beoefent Trammeland de kunst van het recyclen van kunst. Kindertheater als er voldoende subsidie wordt binnen gehaald. Stoelen staan schuin tegen de tram geleund. Op de vooruit van de tram staat dat ik niet moet zeuren.
Het silhouet van een man met een knuppel houdt de wacht voor de witte gesloten gordijnen van de tram.
Hippie-markt op Pllek
Achter de trams komt een bootje met gekleurde slingers aanvaren. Ik zie hoe voor cafe-restaurant PLLek een hippie-markt wordt opgebouwd. Midzomernacht wordt gevierd met bloemenkransen, biologisch eten, sapjes, massages en Indiase sieraden. Een vrouw in een geel vest en gele bloemen in het haar komt voorbij.
Het is Noël Hornikx van Natural Yoga. Ieder weekend verzorgt zij op het strandje voor Pllek de yoga. Maar ze kan wel meer natural. Poseren bijvoorbeeld. Hup daar staat ze met vlaggetjes in haar hand en Amsterdam in haar rug. De koningin van midzomernacht.
Barefoot sandals
Een later neemt Sjoerd Steenbeek haar plaats in. De eigenaar die drie jaar geleden zag dat dit de plek was. Een mooi donker mooi meisje komt bij staan. M’n oog valt op haar sandalen. Of liever gezegd: het ontbreken ervan. Ze draagt touwtjes om haar voeten. “Barefoot sandals”, zegt ze met een lachje. “Die maakt m’n moeder.”
Haar moeder staat de kraam in te richten. “Ik probeer dit het voor het eerst uit. Kijken wat het oplevert.” Ze heeft een winkel in Almere. “Dit is een goede plek om te kijken of het lukt. Ze wijst op het zandstrand en verder over het IJ richting Amsterdam.
Victory of Freedom
Ik denk na over wat de vrouw zegt: “If I can make it here, I can make it anywhere.” Misschien moeten we hier maar ons boek Over elfjes en kogelgaten maar presenteren. Als ik terug richting ferry loop, zit de man nog altijd vast. ‘Victory of freedom’, luidt de slogan van het hotel. Daar is de man het vast mee eens.
Tekst: Anneke de Bundel – Beeld: Nicole Franken
De presentatie van Over elfjes en kogelgaten heeft inderdaad in Pllek plaatsgevonden
