Dit verhaal speelt zich af in het beloofde land van de Achterhoek. In het Jeruzalem van het oosten, waar een sportieve vrouw – laten we haar Elvira noemen – overgaat tot de aankoop van een klein jaren zeventig huisje op een klein jaren zeventig vakantieparkje.  

Liever luisteren?

De droom van menigeen. Maar van Elvira? Die gedijt toch helemaal niet op zoveel vaste grond. Laat staan in Jeruzalem. Zie je, in een ander leven, gooide ze alle vastigheid overboord. Dag baan, dag huis. Hallo wereld! Hier ben ik. Jullie reisleidster. Mooiste beroep ooit voor wie van onderbetaalde onzekerheid houdt. Stoer wijf hoor, die Elvira. Rent de Himalaya op en af zoals jij en ik de vluchtheuvel nemen. Patagonië, Bolivia, Nepal. Pas in de rimboe komt ze tot leven.

Aalten

Nu is Aalten natuurlijk ook rimboe. Vanuit de randstad geredeneerd. En avontuurlijker dan menigeen vermoedt. Het is hier, in het dorp met meer kerken, moskeeën en synagogen dan een mens in geestelijke nood zich kan wensen, dat de helden wonen. Hier, op nog geen drie kilometer van de Duitse grens, pal onder de neus van de vijand zaten de meeste joden, werkweigeraars en verzetsstrijders van Nederland ondergedoken. 

En nog altijd zitten er mensen ondergedoken in Aalten. Angus Young bijvoorbeeld van de legendarische Australische rockband AC/DC, al zit hij niet op zolder, maar in een villa. 

Patagonië

Dit verhaal begint echter niet in Aalten, maar in Patagonië, waar een stoere reisleider een pad gaat lopen om er een boek over te schrijven. Of wacht, misschien moeten we nog iets verder terug in de tijd. Naar de Annapurna in de Nepalese Himalaya, waar we ook de Dromer van de Kaap al tegenkwamen. Dé plek voor inspiratie. Alleen vindt onze hoofdpersoon er tijdens haar vakantie geen inspiratie maar een man. Ze neemt de reisleider als souvenir mee naar huis.

En de reisleider en de reisleidster leven nog lang en gelukkig. Soms samen en soms continenten van elkaar verwijderd. Het is kerst 2019 als de reisleider naar Patagonië vertrekt om er te lopen en er een gids over te schrijven. Dan slaat het noodlot toe. De stoere reisleider wordt getroffen door een hartinfarct. Elvira realiseert zich dat haar geliefde voorlopig niet meer afreist. Nauwelijks bekomen van de schrik, slaat corona toe en ineens zijn ze alle twee thuis. Twee mensen die de wereld afschuimden samen op een bank. 

En wat moet je dan als vrouw die altijd tien ballen in de lucht houdt. Liefst elf? Ze overweegt een vakantiewoning te kopen. Een opknappertje. Als klusproject, want een mens gevangen in Nederland moet wat. 

De Achterhoek

Er is haast bij geboden. ‘Want corona, want Amsterdammers kopen alles op’, aldus de makelaar. De Veluwe waar ze vandaan komt, is al weg. Dieper de Achterhoek in dan maar. Maar tsjonge jonge wat is die vakantiewoningenmarkt een ellende. Het lijken wel parkeerplaatsen, zo dicht staan de stacaravans op elkaar. Soms arriveert ze voor een afspraak en maakt ze op de parkeerplaats al rechtsomkeer. ‘Dit voelt niet goed.’

En dan op een dag: Aalten. Een lieflijk jaren zeventig park, een vijver met dobberende eenden, rietkragen en een verbod op gammaschuttingen. Want als ze een tip mag geven: lees de contracten van een vakantiewoning! 

En in dit contract stond heel duidelijk: hier komt geen Europark. Hier komt geen hond, want die zijn verboden. Hier zit je tussen de gierende boeren. Wen er maar aan, want die boeren moeten werken, ook op zondag en wie daar niet tegen kan, die blijft maar weg.

Schepersveld

En ze doet meteen een bod, want ja die Amsterdammers. Ze kust de stoere reisleider en gaat iedere dag op pad. Klust dat het een lieve lust is en verhuurt dat het een lieve lust is want bungalowpark Schepersveld heet inmiddels Scheidingsveld, want ja corona.  

En natuurlijk mist ze haar werk als reisleider. Al was het maar omdat je af en toe weer geprikkeld moet worden door onverwachte ontmoetingen. Op reis leer je nu eenmaal relativeren. 

‘Kom, geef nog even de hamer aan. Daar links van je, want het huisje moet af.’ Want ooit wil ze er zelf brood naar de eendjes kunnen gooien.

Tekst: Anneke de Bundel – Foto: Ehud Neuhaus

Dit verhaal maakt deel uit van een reeks verhalen over veerkracht. Sinds de uitbraak van COVID-19 is mijn baan als reisschrijver verdampt. Hoe herpakken anderen zich en wat als ik dat eens opteken? Verhalen die als inspiratie dienen. In ieder geval voor mij.