Deze reportage is gepubliceerd in Meridian Travel magazine – 2019.
Isle of Kihnu – Het moet een bijzonder gezicht zijn geweest: die vrouwen – gezeten op hun Russische motor met zijspan – jakkerend over de zanderige paden van Kihnu, terwijl de wind over het riet jaagde en aan hun rode gebloemde hoofddoeken trok. Soms moesten ze gaan staan en iets vooroverbuigen om die wind het hoofd te bieden. Als de zeebries te vrijpostig dreigde te worden, gleed een hand geroutineerd naar de rood gestreepte rok om het voor opwaaien te behoeden.
De mythe van Kihnu
Rood. In al z’n schakeringen. Het is de kleur van de vrouwen van Kihnu. Symbool voor jeugdigheid, voor geluk en onbezonnenheid. Het tartte destijds de soberheid van het Sovjetregime, het spot met het grijs van de zee en de lange Estlandse winters.
We arriveren per boot op een avond in het voorjaar als de dagen lengen. Vanaf de horizon werpt de zon een laatste handkus over het water en laat zich dan langzaam achterover zakken in de Golf van Riga. Aan de kade wacht een motor met zijspan haar vrachtje op.
Aftandse rammelbakken
Er is, sinds de jaren zestig, toen de motoren hun intrede deden, weinig veranderd op het Estlandse eiland constateer ik als de ferry aanmeert. Overal lopen vrouwen in rood gestreepte rokken. Ook de gebloemde hoofddoeken dragen ze nog. Alleen de oude motoren maakten plaats voor auto’s. Aftandse rammelbakken met een plaatselijk kenteken, slechts bedoeld om over 16 km² eiland te scheuren.
Tekst: Anneke de Bundel – Beeld: Nicole Franken
Meer over eilanden? Zie ook:
- Kinderen van het witte land
- IJsland Blues
- De rijkdom van boer Jóhannus op de Faröer eilanden
